Παιδεία της δισκέτας

Βαβέλ σημαίνει «η πύλη του Θεού». Η σύγχυση που επικρατούσε στον περίφημο πύργο της που αναφέρεται στο βιβλίο της Γένεσης φαντάζει απλή αναστάτωση μπροστά σε αυτό που συμβαίνει στο μυαλό των 16χρονων και 17χρονων μαθητών των ελληνικών σχολείων. Στη Β’ Λυκείου, στην Τεχνολογική Κατεύθυνση, διδάσκεται το βιβλίο Τεχνολογία Επικοινωνιών. Παραβλέψτε το γεγονός πως το κράτος, μέσω του αρμόδιου υπουργείου και των διευθύνσεών του, έχει αποφασίσει να διδάξει την τεχνολογία μέσα από βιβλίο και όχι εμπειρικά και εξετάστε τι βιβλίο είναι αυτό. Γράφτηκε το 1991, δηλαδή όταν μεσουρανούσαν παιχνιδομηχανές Atari, όταν οι υπολογιστές έτρεχαν με Windows 3.0 και όταν στα charts του εξωτερικού έπαιζε το Unbelievable. Κάπως έτσι είναι, όντως. Απίστευτο να προσπαθείς να εμφυσήσεις την τεχνολογία μέσα από ένα βιβλίο 22 ετών, πιο «ηλικιωμένο» δηλαδή και από τα άτομα που το διδάσκονται.

Δείτε εδώ το σύγγραμμα. Είναι μια έκδοση 469 σελίδων, η οποία προφανώς και δεν διδάσκεται ολόκληρη. Ωραίο χαρτί, πολυτελές εξώφυλλο, περιεχόμενο που τότε -λογικά- ανταποκρίνονταν στις ανάγκες της εποχής. Ξέρετε, συσκευές αποθήκευσης οι δισκέτες, τα CD-ROM και CD-I και η λέξη διαδίκτυο να αναφέρεται στις 469 σελίδες τρεις μόνο φορές, εκ των οποίων η μία στον πρόλογο. Εάν, μάλιστα, κοιτάξετε στη σελίδα 359 θα δείτε στις δραστηριότητες να παροτρύνονται οι μαθητές να κάνουν χειροτεχνίες για να καταλάβουν πώς λειτουργεί η εκτύπωση. Χειροτεχνία και εκτύπωση σε παιδιά 16 και 17 ετών που γεννήθηκαν στην εποχή του ίντερνετ και που ακόμη και τα λάπτοπ τους φαίνονται απαρχαιωμένα. Παιδιά που θα έπρεπε να προετοιμάζονται για το 2020 και τις προκλήσεις της τρισδιάστατης εκτύπωσης και να μαθαίνουν πώς να κυκλοφορούν με σχετική ασφάλεια στα κοινωνικά δίκτυα. Μαθητές που θα έπρεπε να έχουν ερεθίσματα για το ελεύθερο λογισμικό και τις κοινωνικές προεκτάσεις του. Αλλά αυτοί μαθαίνουν για τα μαγνητόφωνα, τα οποία είναι δύσκολο ακόμη και να βρεις στο εμπόριο (σελ. 405).

Εάν είστε γονείς ή εάν σας φαίνονται ιδιαίτερα παράλογα όλα τα παραπάνω μη δοκιμάσετε να καλέσετε στο υπουργείο για παράπονα και προτάσεις. Θα σας παραπέμψουν στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και στο Τμήμα Προγραμμάτων Σπουδών. Έπειτα, από εκεί θα οδηγηθείτε στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής για να ακούσετε το μεγαλοπρεπές «έχετε δίκαιο, κι άλλα βιβλία θέλουν αλλαγή που είναι ακόμη πιο παλιά». Πότε; «Ε, αυτή ή την επόμενη εβδομάδα θα τα δούμε όλα αυτά και θα γραφούν νέα βιβλία σε πολλά μαθήματα για όλα τα Λύκεια». Υποθέτω πως αυτή την κουβέντα θα ακούγατε και πέρυσι, και πρόπερσι και το 2007 και το 2004 και το 2001 κ.ο.κ.

Το πρόβλημα είναι σαν τη Λερναία Ύδρα, έχει πολλά κεφάλια. Είναι το υπουργείο, είναι οι διευθύνσεις του, είναι οι καθηγητές που δέχονται να είναι μέρος αυτής της τακτικής, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και οι ίδιοι είναι λιγότερο εξοικειωμένοι με την τεχνολογία σε σχέση με τους μαθητές τους. Οι μόνοι που δεν είναι μέρος του προβλήματος, σίγουρα, είναι οι μαθητές. Αυτοί, όμως, μετατρέπονται σε συνέπειες της παραπάνω παθογένειας. Μέχρι να γίνει αυτό, μπορούμε να συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και να πέφτουμε από τα σύννεφα. Το έχουμε κάνει, εξάλλου, Ολυμπιακό άθλημα.

πηγή:http://www.protagon.gr

Ψηφοφορία (ή περίπου) στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής

Τέλος εποχής για την Sprider Stores

Στο δρόμο 800 εργαζόμενοι - «κλείσαμε λόγω της αδιάλλακτης στάσης των τραπεζών», λέει η διοίκηση

Από την Τρίτη, 1η Οκτωβρίου αναστέλλεται η λειτουργία των καταστημάτων Sprider Stores, σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση της εταιρείας στο Χρηματιστήριο. 

Η εταιρεία λιανικών πωλήσεων ειδών ένδυσης και υπόδησης είχε κάνει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 αλλά δεν έγινε δεκτή. Στην ανακοίνωσή της  καταγγέλει τις τράπεζες ως τη βασική αιτία του λουκέτου υποστηρίζοντας πως «η εξέλιξη αυτή αποδίδεται στην αδιάλλακτη στάση και την άρνηση των τραπεζών, να συνεχίσουν την υφιστάμενη έως τώρα χρηματοδότηση».

Οι περίπου 800 εργαζόμενοι αλλά και οι πιστωτές και οι προμηθευτές στους οποίους η εταιρεία χρωστά περί τα 90 εκατ. ευρώ αγωνιούν για τις αποζημιώσεις τους και τα χρήματα που έχουν τοποθετήσει στην εταιρεία. 

«θα αξιοποιηθεί με κάθε τρόπο η καθ΄ όλα σημαντική πάγια περιουσία της εταιρείας με βασικό γνώμονα την ικανοποίηση των εργαζομένων και των λοιπών πιστωτών όπως ο νόμος ορίζει», επισημαίνει η Sprider Stores.

Το δίκτυο των καταστημάτων της εταιρείας είχε φθάσει μέχρι πριν από λίγα χρόνια χρόνια να αριθμεί  110 καταστήματα σε Ελλάδα, Ρουμανία, Βουλγαρία, Κύπρο, Σερβία και Πολωνία. Η εταιρεία στις καλές εποχές πραγματοποιούσε πωλήσεις 160 εκατ. ευρώ, είχε περίπου 15 εκατ. ευρώ καθαρά κέρδη και απασχολούσε 2.000 εργαζόμενους.

Η οικονομική κρίση όμως είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του κύκλου εργασιών με αποτέλεσμα η Sprider από το 2009 και μετά να εμφανίζει ζημίες. Επιχειρήθηκε γενναία αναδιάρθρωση του δικτύου (σταμάτησαν οι δραστηριότητες σε Ρουμανία, Κύπρο, Πολωνία, Σερβία) το οποίο περιορίστηκε στα 50 καταστήματα, έγιναν απολύσεις και περικοπές στο προσωπικό αλλά η πορεία δεν αντεστράφη. 

Αντιθέτως, το Φεβρουάριο του 2012  συνέβη ένα καθοριστικό γεγονός για τη μετέπειτα πορεία του ομίλου. Εκδηλώθηκε πυρκαγιά,  η οποία κατέστρεψε ολοσχερώς τα κεντρικά γραφεία στην Ανθούσα Αττικής, αποθηκευτικούς χώρους αλλά και εμπορεύματα, με αποτέλεσμα η εταιρεία να μείνει χωρίς αποθέματα στη μέση της σεζόν. Το ύψος των ασφαλιστικών απαιτήσεων σε επίπεδο ομίλου από την πυρκαγιά ανήρχετο  σε 10,4 εκατ. ευρώ. Η διαδικασία ωστόσο δεν προχώρησε, καθώς οι βασικοί μέτοχοι της εταιρείας κ.κ. Αθανάσιος και Σάββας Χατζηιωάννου κατηγορήθηκαν για ηθική αυτουργία και η όλη διαδικασία έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης.

Η εταιρεία, μαζί με τη μητρική Χατζηιωάννου ΑΒΕΕ τον Ιανουάριο του 2013 υπέβαλαν αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 αλλά όπως προαναφέρθηκε οι αιτήσεις δεν έγιναν δεκτές 

«Η  αύξηση του κόστους χρηματοδότησης, οι καταστροφικές συνέπειες της πυρκαγιάς στις κεντρικές αποθήκες και εγκαταστάσεις της εταιρείας, η άρνηση των ασφαλιστικών εταιρειών να μας αποζημιώσουν έστω και μερικώς, αλλά και η αίτηση πτώχευσης που κατέθεσε προμηθευτής της Sprider Stores, επιδείνωσαν επιπρόσθετα την κατάσταση και οδήγησαν την εταιρεία στην συγκεκριμένη απόφαση», αναφέρει η διοίκηση και προσθέτει:

«Έχοντας καταφέρει να αναδιαρθρώσουμε ουσιαστικά το δίκτυο πωλήσεων μας, αλλά και το κόστος λειτουργίας μας, διαθέταμε όλα τα εχέγγυα ώστε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε σε ένα βιώσιμο μονοπάτι ανάπτυξης. Δυστυχώς η ταμειακή ασφυξία στην οποία καταδικαστήκαμε δεν κατέστησε δυνατή την ομαλή τροφοδότηση των καταστημάτων μας με εμπόρευμα και έθεσε τα θεμέλια για την οριστική διακοπή της λειτουργίας τους».
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2012 η εταιρεία εμφάνισε τζίρο 77 εκατ. ευρώ, ζημίες 41 εκατ. ευρώ, αρνητικά ίδια κεφάλαια 17,7 εκατ. ευρώ και σύνολο υποχρεώσεων 95 εκατ. ευρώ.

Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1971 από την οικογένεια Αργυρού. Το 1999 εξαγοράστηκε από τον όμιλο Χατζηιωάννου. Ακολούθησε μια δεκαετία ισχυρής ανάπτυξης αφού από 20 καταστήματα το 1999 έφτασε τα 110. Το 2004 πραγματοποιήθηκε δημόσια εγγραφή για την είσοδο των μετοχών της στο Χρηματιστήριο.

Η Sprider λάνσαρε ένα πετυχημένο μοντέλο «οικονομικής μόδας», δηλαδή ποιοτικά ρούχα σε πολύ φθηνες τιμές για όλη την οικογένεια, μέσα από τεράστια σε μέγεθος καταστήματα. 
Η κρίση όμως σάρωσε το οικογενειακό εισόδημα και τις πωλήσεις του δικτύου και σε συνδυασμό με το ακριβό κόστος χρήματος επήλθε το οριστικό λουκέτο.
πηγή:http://www.tovima.gr