"Στέγνωσε" η λίμνη Στυμφαλία στην Πελοπόννησο λόγο της παρατεταμένης περιόδου ξηρασίας και της υπεράντλησης των υδατικών πόρων.

Το ίδιο φαινόμενο είχε συμβεί και την περίοδο 1990 - 1992 που δεν υπήρχε νερό στην επιφάνεια.

Όταν υπάρχουν βροχές η επιφάνεια της λίμνης κατά τους χειμερινούς μήνες αγγίζει τα 7.700 στρέμματα και το μέγιστο βάθος της είναι 10 μέτρα.

Όμως κατά την καλοκαιρινή περίοδο και μάλιστα σε περιόδους ανομβρίας, η λίμνη μοιάζει με έλος, περιορίζεται σε έκταση στα 3.500 στρέμματα και σε βάθος μόλις 3 μέτρων.

Πριν από 18 χρόνια η λίμνη χρησιμοποιήθηκε για αγροτικές καλλιέργειες από τους κατοίκους των γύρω χωριών, λόγω του εύφορου εδάφους που θεωρείται ιδανικό και κατάλληλο για κηπευτικές καλλιέργειες.

Η Στυμφαλία λίμνη θεωρείται από τους σπανιότερους υδροβιότοπους της Πελοποννήσου.

Είναι ένας ιδανικός παράδεισος για τα 133 είδη προστατευόμενων, επαπειλούμενων και υπό εξαφάνιση πουλιών, μιας και αποτελεί καταφύγιο και για πολλά μεταναστευτικά πουλιά.