EKAB KAI ΠΑΡΑΛΙΑ

Το παρακάτω άρθρο μου έχει σταλεί από έναν φίλο και έχει συμβεί αυτές τις μέρες
Ευχαριστώ πολύ τον φίλο για την ενημέρωση


Μέχρι πριν λίγες μέρες, θεωρούσα τον εαυτό μου ιδιαίτερα τυχερό, γιατί εδώ και δύο χρόνια κατοικώ σε μία επαρχιακή, πολύ όμορφη, παραθαλάσσια πόλη της πατρίδας μας, μακριά από την Αθήνα! Για μένα ήταν ένας σκοπός ζωής από μικρή ηλικία…
Εχθές, όμως, συνέβη κάτι, που απέδειξε την έλλειψη στοιχειώδους υποδομής στην Ελληνική περιφέρεια. Συγκεκριμένα, θέλησα να πάω για μπάνιο σε μία κοντινή παραλία. Είχα παρέα τον αδελφό μου. Κατά τη διάρκεια του μπάνιου μας, ο αδελφός μου αισθάνθηκε μία ζάλη και λιποθύμησε μέσα στο νερό! Με μεγάλο κόπο, κατάφερα και τον έσυρα μέχρι τα ρηχά και κάλεσα βοήθεια. Αμέσως κατάλαβα ότι είχε υποστεί υπογλυκαιμικό σοκ, γιατί είχαν μειωθεί στο ελάχιστο τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα του. Κάποιοι παρευρισκόμενοι κάλεσαν το ΕΚΑΒ, το οποίο έφτασε γρήγορα και μετέφερε τον αδελφό μου στο κοντινότερο νοσοκομείο, για να του παρασχεθούν οι Πρώτες Βοήθειες. Ως εδώ καλά ή μάλλον καλά…
Πριν προχωρήσω, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εκείνους τους ανθρώπου, που ενεπλάκησαν και προσέφεραν τη βοήθειά τους, έχοντας ελάχιστα μέσα στη διάθεσή τους. Τι εννοώ θα το καταλάβετε στις παρακάτω σειρές:
1.Γνωρίζοντας την κατάσταση της υγείας του αδελφού μου, κατάλαβα γιατί λιποθύμησε και αμέσως του προσέφερα ό,τι ήταν διαθέσιμο εκείνη τη στιγμή (καραμέλες και φρυγανιές, για αυτό και επανήλθε μερικώς, πριν έρθει το ασθενοφόρο), ενώ παράλληλα ζήτησα από το ΕΚΑΒ, να φέρει μία ένεση γλυκαγόνης, που ο αδελφός μου είχε ανάγκη. Όταν, όμως, ήλθε το ασθενοφόρο διαπίστωσα με λύπη και οργή, ότι το φάρμακο που ζήτησα δεν το είχαν φέρει, γιατί δεν τους επιτρέπεται (!!!), ενώ όταν ρώτησα για το γιατρό, μου απήντησαν απλά ότι δεν υπήρχε γιατρός στο ασθενοφόρο!!!
2.Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να μεταφέρουμε τον αδελφό μου στο νοσοκομείο. Αλλά, χρειάστηκαν πέντε (μάλιστα 5) άτομα για να μεταφέρουν τον αδελφό μου στο ασθενοφόρο, καθώς το φορείο δε μπορούσε να κινηθεί στην αμμουδερή παραλία, ενώ, το ασθενοφόρο –φυσικά- δεν είχε καμιά πρόσβαση σε αυτήν!
3.Στο νοσοκομείο, προσπάθησαν να βελτιώσουν την κατάσταση του αδελφού μου (ο οποίος είχε επανέλθει, αλλά ακόμα χρειαζόταν υποστήριξη), χωρίς να πάρουν υπ’ όψιν τους την υπόδειξή μου, για άμεση χορήγηση γλυκαγόνης. Σε αυτό το σημείο, βέβαια, να σημειώσω ότι οι γιατροί είναι αυτοί που έχουν τον πρώτο λόγο, για αυτό και δεν επέμεινα. Μετά από μία ώρα, όμως, διαπίστωσα ότι το φάρμακο δεν ήταν διαθέσιμό στο νοσοκομείο και αναγκάστηκα να το αγοράσω από το απέναντι φαρμακείο, μετά από υπόδειξη των γιατρών, για να το χορηγήσουν στον αδελφό μου, αφού δε μπορούσαν να τον βοηθήσουν διαφορετικά!!!
Και τώρα να θέσω μερικά ερωτήματα:
Είναι δυνατό και λογικό σε μία παραθαλάσσια πόλη, με πολύ ανεπτυγμένο τουρισμό και χιλιάδες λουόμενους στις κοντινές παραλίες, να μην υπάρχει μέριμνα για την ασφάλεια των λουομένων; Η παρουσία ναυαγοσώστη (σε μία παραλία, που την εκμεταλλεύεται το κράτος) σε ένα σοβαρό και υπεύθυνο κράτος, θεωρείται αυτονόητη. Και καλά εγώ μπορούσα, αλλά αν ήταν μόνος του ο αδελφός μου ή ήταν με τη μητέρα μου (που δε θα μπορούσε να τον βοηθήσει), τι θα γινόταν;
Είναι δυνατό και λογικό σε μία παραθαλάσσια πόλη, με πολύ ανεπτυγμένο τουρισμό και χιλιάδες λουόμενους στις κοντινές παραλίες, να μην υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης των ασθενοφόρων στις παραλίες; Είναι άραγε, τόσο δυσβάσταχτο για το κράτος μας να αγοράσει μερικά τετρακίνητα οχήματα -κατάλληλα για τις παραλίες- και ανάλογου εξοπλισμού, ώστε να είναι δυνατή η άμεση πρόσβαση στις ακτές;
Είναι δυνατό και λογικό το ασθενοφόρο να μην έχει γιατρό; Τότε, γιατί αναγράφει στο πλάι τη λέξη «ΕΚΑΒ – Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας»; Ποιες είναι οι πρώτες βοήθειες που παρέχει, στον τόπο του συμβάντος, τις πρώτες κρίσιμες στιγμές, όταν δεν υπάρχει γιατρός και απαραίτητος ιατροφαρμακευτικός εξοπλισμός; Η συγκεκριμένη διακομιδή -και πολλές ακόμα στις οποίες δεν είναι απαραίτητη η κινητοποίηση ασθενοφόρου- θα γινόταν πιο γρήγορα με Ι.Χ. αυτοκίνητο, αφού δε θα ήταν απαραίτητη η αναμονή του ασθενοφόρου.
Είναι δυνατό και λογικό ολόκληρο νοσοκομείο να μη διαθέτει στο φαρμακείο του το φάρμακο που ήταν απαραίτητο για τον αδελφό μου και τελικά να το προμηθεύεται από ιδιωτικό φαρμακείο!!! Να σημειώσω ότι δεν είναι ένα σπάνιο και πανάκριβο σκεύασμα, αλλά θεωρείται φάρμακο άμεσης ανάγκης και χορήγησης.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα, αλλά δε θέλω να κουράσω και παραμένω σε αυτά…